Ստամոքսի բարորակ ուռուցքները լինում են էպիթելային (պոլիպներ և պոլիպոզ) և ոչ էպիթելային:
Ստամոքսի պոլիպները հաճախ տեղակայում են անտրալ հատվածում (մոտ 80%): Տարբերում են գեղձային (ադենոմատոզ), անգիոմատոզ, գրանուլյացիոն պոլիպներ: Ստամոքսի պոլիպների չարորակացման վերաբերյալ կան տարբեր կարծիքներ` այն տատանվում է լայն սահմաններում 5-60%: Պոլիպի չարորակ կազմափոխումը հաճախ սկսվում է նրա հիմքից` լայն հիմքը, պինդ (աճառային) կոնսիստենցիան, կենտրոնում կամ հիմքի մոտ խոցոտման առկայությունը` պոլիպի մալիգնիզացիայի բնորոշ մակրոսկոպիկ նշաններն են:
Կլինիկական պատկերը.
- ցավեր սրտագդալի շրջանում
- փակում են ստամոքսաելքը – փսխում
- երկար ոտիկ ունեցող պոլիպների արտանկում տասներկումատնյա աղիք – խիստ կծկանքանման ցավեր
- պոլիպի խոցոտում – ստամոքսային արյունահոսություն
- պոլիպի մալիգնիզացիա - ախորժակի անկում, ընդհանուր թուլություն, նիհարում
Ախտորոշումը
- Ռենտգենաբանական հետազոտություն – կլոր կամ օվալաձև լցման դեֆեկտ` հստակ հարթ եզրագծերով, լորձաթաղանթը փոփոխված չէ, պերիստալտիկան պահպանված է
- գաստրոսկոպիա - բիոպսիա
Բուժումը
- եզակի պոլիպներ (մինչև 1.5 սմ տրամագծով) մալիգնիզացիայի բացակայությամբ (գաստրոբիոպսիայով հաստատված) - դինամիկ հսկողություն
- բազմակի պոլիպներ – ստամոքսի սուբտոտալ ռեզեկցիա կամ գաստրէկտոմիա:
Ոչ էպիթելային բարորակ ուռուցքներ – միոմաներ, ֆիբրոմաներ, հեմանգիոմաներ, լիմֆանգիոմաներ, նևրինոմաներ, նևրոֆիբրոմաներ, հանդիպում են նաև օստեոմաներ, օստեոխոնդրոմաներ, համարտոմաներ և այլն:
Հիմնականում տեղակայում են ենթալորձային և մկանային շերտերում կամ շճաթաղանթի տակ: Աճում են էնդոգաստրալ, էկզոգաստրալ, խառը:
Կլինիկական պատկերը.
- ցավեր – տարբեր ինտենսիվության, մշտական և կարճատև
- խոցոտման դեպքում արյունահոսություն` թաքնված կամ ինտենսիվ, կյանքին սպառնացող
- դիսպեպտիկ երևույթներ,
- ուռուցքի շոշափում
Ախտորոշումը
- ռենտգենաբանական հետազոտություն – լցման դեֆեկտ, լորձաթաղանթի ծալքերը տեղախախտված են, պերիստալտիկան դեպքերի մեածմասնությունում պահպանված է
- գաստրոսկոպիա+բիոպսիա
Բուժումը վիրահատական է, էնդոգաստրալ ուռուցքների դեպքում կատարվում է ստամոքսի ռեզեկցիա, ոչ մեծ էկզոգաստրալ ուռուցքների դեպքում` ստամոքսի սեպաձև ռեզեկցիա:
